Promotietaart voor de Prinses (3)
Even een tipje van de sluier over het menu, dat eindigde met de majestueuze promotietaart. Natuurlijk stond er ook soep op het menu. Selderijsoep om precies te zijn. Een winters soepje. Was het toeval dat juist in de tijd dat prinses Juliana studeerde de tabletten voor selderijsoep van Maggi op de markt kwamen? Of omgekeerd: stond zo'n eenvoudig studentensoepje toevallig op het menu?
Het eten op de mensa, op de club, is voor zover ik kan nagaan gestoeld op de menuleer van de huishoudschool. Soep vooraf, aardappelen, vlees/gevogelte/vis, en groente en een zoet toetje op basis van melk. Zo zat toen een voedzame en gebalanceerde maaltijd in elkaar. Wanneer studenten zelf aan de kook gingen, dan waren dat wat eenvoudigere en vooral niet al te kostbare maaltijden. Soep uit een pakje - hooguit opgeleukt met wat fris peterselieblad en een scheutje melk of room. Dat lukt allemaal nog wel op een komfoortje.
De VVSL (Vereniging van Vrouwelijke Studenten te Leiden) werd opgericht eind januari 1900. Leden van de 'club' noemden zich èles. De studerende jonge vrouwen vonden elkaar in deze club, de groepsband was belangrijk om een beetje steun te vinden in deze onversneden mannenwereld. Een meisje dat hersens bezat en daar ook wat mee deed, werd al gauw een 'blauwkous' genoemd. Alle vooroordelen die je kunt bedenken kregen ze over zich heen. Het eigen clubgebouw aan het Rapenburg was een mijlpaal in de bestaansgeschiedenis. Op de zolder werd thee geschonken, toneel gespeeld en muziek gemaakt. Er was een bibliotheek, later ook een muziekkamer en een tuinkamer. Het samen eten bevorderde de onderlinge band, de saamhorigheid.
Wie er kookte in de tijd dat prinses Juliana daar regelmatig aanschoof - gemiddeld waren dat 70 studentes voor de lunch en evenveel voor het avondmaal - is mij niet bekend. Later was dat het domein van juffrouw Kantebeen, in vaste dienst van de VVSL. Zij bestierde het huishouden. De maaltijden waren volgens het vaste patroon van een reguliere mensa: vast bedrag, zelf met een presenteerblad het eten ophalen en de afwas wegbrengen. Juffrouw Kantebeen was een fenomeen. In 1965 werd zij vereerd met een bloemenhulde met een receptie met thee, ter gelegenheid van haar 25-jarig dienstverband. Zij begon in 1937 al als assistente in de huishouding en zou uiteindelijk de scepter gaan zwaaien. Een advertentie in NRC en Telegraaf memoreert haar overlijden in 1991.
Het is een beetje een zijstapje, maar selderijsoep zie je niet regelmatig op het koninklijke menu prijken. Ik vermoed een studentikoze inbreng in het menu. Een juffrouw Kantebeen en Maggi kijken over de schouder mee. Het recept is eigenlijk simpel.
Selderijsoep
Eén liter bouillon, 1 selderijknol, 30 gram rijst, 1 eetlepel gehakte bladselderij
Schil de selderijknol, snijd hem in plakken, deze in repen en kook ze met de rijst gaar in zo weinig mogelijk water; voeg dan de bouillon toe, breng deze aan de kook en voeg de gehakte bladselderij vóór het opdienen toe.
Nu zouden we de boel vóór het toevoegen van de bouillon eerst even pureren en wellicht ook zeven. Dan de bouillon erbij. En misschien een Maggi selderijsoeptablet? Ten paleize zal de soep zeker met room gebonden zijn geweest.
