Olympische Olijven

Olympische Olijven
De winnaars van de Griekse spelen werden gehuldigd met een krans van olijftakken. Het schijnt dat de eerste Olympische winnaar een kok uit Elis, het westelijke deel van de Peleponnesos was. 

Vandaag staat Parijs in het teken van de opening van de Olympische Spelen, het internationale sportevenement dat in 1896 voor het eerst werd gehouden. Het IOC (Internationale Olympische Comité) werd twee jaar eerder opgericht door baron Pierre de Coubertin. Over hem later meer. De Coubertin greep terug op de Spelen die tussen de 8ste en 4de eeuw voor onze jaartelling gehouden werden in Olympia in Griekeland.

De heropleving kon dus niet anders dan dáár, in het Griekse Olympia plaatsvinden. Maar wat moeten we ons voorstellen bij die spelen in de Klassieke Oudheid? Het grootste verschil is waarschijnlijk de religieuze inbedding. De sportwedstrijden vonden plaats bij het heiligdom van Zeus, de Griekse oppergod. Aanvankelijk mochten alleen de “Echte Grieken” deelnemen, maar nadat Griekenland onder de heerschappij van eerst Macedonië en daarna het Romeinse Rijk viel werd er iets minder politiek correct geselecteerd. Iedereen die de Griekse taal beheerste kon deelnemen.

De spelen trokken veel bekijks, het was een soort gezellig vakantieuitstapje, waarbij je naar atletiek, paardenraces, boxen of worstelen kon kijken.

Hardloopwedstrijd, Grieks, 5de eeuw BC

Vermoedelijk vonden de eerste wedstrijden in 776 voor onze jaartelling plaats, de eerste hardloopwedstrijd. Het verhaal wil dat Coroebus, een kok uit de stad Elis de eerste Olympisch kampioen was. Helaas hebben we geen idee van zijn kookkunsten. Noch waarom hij zo hard kon lopen. Hier een beetje meer: https://en.wikipedia.org/wiki/Coroebus_of_Elis

De spelen kenden in de loop der eeuwen ups en downs, maar uiteindelijk zal het de Romeinse keizer Theodosius I zijn die alle heidense praktijken verbiedt in het jaar 393 van onze jaartelling. Zijn opvolger Theodosius II laat alle Griekse tempels verwoesten. Enfin, gelukkig hebben we de sport nog.

Receptje dan maar? Dat halen we uit The Classical Cookbook van Andres Dalby en Sally Grainger dat ik ooit uit het British Museum in Londen meebracht. En natuurlijk iets met olijven, hoe kan het anders. Het begint met een citaat uit Homerus, de Odyssee, 1 vs 136 ev. Het recept zelf is gebaseerd op de Romeinse staatsman Cato, dat ik vertaalde.

Een dienares bracht waswater aan en goot het uit in een schenkkan,
een mooie, van goud, boven een zilveren bekken,
om zich de handen te wassen; en ze zette een gladgeschaafde tafel neer.
Voedsel bracht een waardige huishoudster aan en zette het voor hem neer,
eten in overvloed erbij plaatsend, met plezier om de voorraad;

en een voorsnijder nam houten borden op met allerlei vlees en zette ze erbij, en hij zette gouden bekers voor hen neer,
en een schenker kwam telkens naar hen toe en schonk wijn in.

Voorafje van olijven

Nodig: 100 gram zwarte olijven, 100 gram groene olijven, 50 ml rode wijnazijn, 50 ml ext4ra vergine olijfolie, 2 eetlepels fijngehakte venkelknol, liefst met wat groen erbij, 1 eetlepel fijngehakt korianderblad, naar smaak fijngehakte wijnruit, maar niet te veel, dito met verse munt.

Hak de olijven maar niet te fijn, giet er de azijn en olie over. Bereid de kruiderij voor en hak die fijn. Doe het mengsel bij de olijven. Doe de boel in een goed afsluitbare bak en zorg dat alles goed onder de olie staat. Laat enige uren marineren.

Serveer er plat brood bij, Turks brood is prima, en pittige geitenkaas, zoals gerijpte feta.