De Mecklenburgjes: Wat doen we met Hendrik? - 2
De kinderen uit drie huwelijken van Friedrich Franz II, groothertog van Mecklenburg-Schwerin (1823-1883) deden strategische huwelijken. Het groothertogdom had een vrij stevige eigen positie in het Duitse keizerrijk ook al was het beslist niet rijk en al helemaal niet modern. Schwerin was echter al sinds de middeleeuwen een uitvalsbasis in het noorden van wat nu Duitsland is. Het hertogdom had er qua (feodale) macht en middelen dus alle baat bij de kinderen goede huwelijken te laten sluiten. We zagen al dat dochter Marie goed terecht kwam in st. Petersburg in de vorige post.
Van de vier tot wasdom gekomen kinderen uit het eerste huwelijk van Franz Friedrich II, met prinses Augusta Reuss von Köstritz, volgt natuurlijk de oudste zoon als Franz Friedrich III zijn vader op. Franz Friedrich III trouwt in 1879 met Groothertogin Anastasia Mikhailova van Rusland. Een huwelijk op niveau.
Paul Friedrich huwt prinses Marie von Windisch-Graetz, in 1881. Marie von Mecklenburg-Schwerin trouwt dus in 1874 met groothertog Vladimir Alexandrovich van Rusland.
De jongste van dit setje, Johann Albrecht, treedt in 1886 in het huwelijk met Elisabeth von Sachsen-Weimar Eisenach, de dochter van prinses Sophie der Nederlanden (gehuwd met Karl Alexander von Sachsen Weimar Eisenach).
Noordzee
FF II's tweede huwelijk leidt niet tot volwassen kinderen, maar zijn derde huwelijk, met prinses Marie von Schwarzburg-Rudolstadt, in 1868, is weer kinderrijk. Drie spruiten bereiken de huwbare leeftijd. Elisabeth Alexandrine trouwt in 1896 met Frederick Augustus II, groothertog van Oldenburg. Adolf Friedrich huwt met prinses Viktoria Feodora von Reuss- Schleiz in 1917. Hun jongste telg is Heinrich, die in 1901 met koningin Wilhelmina in het huwelijk treedt.
Bent u daar nog? Want ook een generatie verder gaat het nog steeds om ‘verstandige’ huwelijken. De dochter van Friedrich Franz III, Alexandrine, trouwt in april 1898 met de erfopvolger van Denemarken, Christian. https://spinazieacademie.nl/he-daar-is-hendrik-strategische-huwelijkspolitiek-van-de-mecklenburgjes/ En hun zoon, Friedrich Franz IV trouwt met Alexandra, prinses van Hannover en Cumberland. Dochter Cecilie huwt met Wilhelm van Pruisen, de erfopvolger van keizer Wilhelm II. Hij zal nooit Wilhelm III worden. Van de Romanows blijft nagenoeg niets over.
Geografisch gezien verbinden de huwelijken van de Mecklenburgjes dit groothertogdom met bijna alle landen langs de Oostzee en Noordzee. Met Nederland in 1901 als kers op de taart. Van Zeeuws-Vlaanderen tot Sint-Petersburg, de kust is aangetrouwd.
Hendrik is dus moeiteloos opgeofferd aan de geografische ambities van het groothertogdom. Hetgeen op zich niet zo gek was. Bij het schrijven over deze periode aan het hof dacht ik steeds: ‘wat doen we met Hendrik?’. Die vraag blijkt ook het antwoord. Iedereen vroeg zich dat waarschijnlijk af. Wat doen we in hemelsnaam met Hendrik. Hij volgde een keurige officiersopleiding, maar bleek voor het militaire leven niet geschikt. Ook een ambtelijk baantje in Berlijn lag hem niet. Ergens moet hij daar de bijnaam ‘Schnaps-Heinchen’ hebben opgelopen. Uiteindelijk beheerde hij een deel van de familielandgoederen en leerde hij het jagersvak en wildbeheer tot in de puntjes. Maar dat was natuurlijk geen echte toekomst. Wat nu?
De jonge koningin Wilhelmina bleek een uitkomst. De jongelieden zullen gesproken hebben over de invulling van hun verbintenis. Ik denk wel eens dat ze zich als de nieuwe Victoria en Albert zagen. Liefst ook met een groot gezin. Hendrik hield van die familiale gezelligheid en verknochtheid. In februari 1901 ligt de toekomst aan hun voeten.