Kroningsfeest in Zweden
Er kwam een vraag naar het kroningsdiner van koning Oscar II van Zweden en Noorwegen. Nou krijg ik wel vaker dit soort vragen, maar koning Wie Precies? Ah, er was een datum van de kroning, we bewegen ons naar 1873. Tijdreizen is altijd leuk. Wie was Oscar en wat at hij. Mijn eerste hit op google is een sardinefabrikant. De koning bezocht de Noorse stad Stavanger in 1902 en proefde daar bliksardientjes die hem buitengewoon bevielen. Ze mochten zijn naam gaan voeren: https://www.kingoscar.com/about-us/
Leuk verhaal, maar dan heeft de goede man al bijna zijn hele leven achter zich. Oscar Frederik werd geboren in 1829 en overleed in 1907. In 1872 overleed zijn broer, de daaropvolgende broer was al overleden, waardoor Oscar aan de bak moest. Een begenadigd musicus en schrijver, vanaf jongs af aan opgevoed bij en door de marine. Het zal even omschakelen zijn geweest. Inmiddels was hij in 1857 getrouwd met Sophia van Nassau, het stel kreeg vier zonen, de erfopvolging was veilig gesteld.
Maar nu de kroning. Oscar is de laatste koning van zowel Zweden als Noorwegen. In 1905 gaat Noorwegen zelfstandig verder met een nazaat uit het Deense koningshuis, die de naam van Haakon VII aanneemt. De laatste kroning dus, in mei en juli 1873. Met veel tamtam ook. Ik heb er de kranten even op nageslagen. In Stockholm begint het feest. Koninklijke familie en gasten, de regering en de volksvertegenwoordiging trekken in een stoet – we hebben het over vierhonderd aanwezigen – naar de kerk, waar de aartsbisschop de koning op de blote borst zalfde (de koningin beperkte het tot alleen handen en voorhoofd) waarna de kroon op het hoofd kwam. Waarna allerlei huldeblijken. De eed werd afgelegd onder toezicht van de minister van Justitie en vervolgens aan de Landdag. Om vier uur was er een feestmaal voor 600 genodigden. Waarna een week feest met bals en diners. Daarna zal het koningspaar afreizen naar Noorwegen voor een tweede kroning half juli 1873.
Ook in Trondheim is het een en al feest, met een groot bal voor 700 gasten in de Salon van het paleis. De koningin opent het bal met de zevende zoon van koningin Victoria, prins Arthur. De koning danste met de echtgenote van de Italiaanse ambassadeur, gravin de la Tour. Waarna het bal tot in de kleine uurtjes doorging. De dag erna was een een gala-diner met alweer een bal aan boord van het Noorse fregat st. Olaf. Andere vorsten waren eveneens over water gearriveerd, een eskader Engelsen, Duitse, Deense, Zweedse schepen sierden de rede.
Je zou zeggen: van al die diners moeten toch menuutjes bewaard zijn gebleven. Die zijn er ook vast wel, maar niet zo eenvoudig te vinden. Na veel gegoogle kom ik wel bij andere koninklijke menu’s terecht: https://www.royal-menus.com/copy-of-royal-menus-hofburg-1869-1 en op de site van Menustory: https://www.menustory.com/fallieres-oscarii_28-04-1906.html
Koninklijk Maal
Uiteindelijk duik ik in het omvangrijke oeuvre van Von Malortie, de opperhofmaarschalk van de koning van Hannover in die tijd. En ja, er is één menu uit Zweden (zie hierboven). Zonder datering, maar beslist een heugelijk feit. Gezien de enorme lijst lijkt het me meer een keuze menu. Zou dit het geweest zijn?
Truffels, leeuweriken, water- en houtsnippen, kwartels, fazanten, kapoenen, piepkuikens, asperges, artisjokken, foie gras en hoe chic: ananas. En veel groot bakwerk. Het kan, maar zekerheden heb ik (nog) niet. Voorlopig doen we het er maar mee. De keuze van de wijnen spreken een kroningsmaal zeker niet tegen.